DAG 1 – BOEKAREST
Twee dagen met record brekende temperaturen boven de 40 °C maken het op vakantie gaan lastig. Bagage inpakken en voorbereidingen treffen gaat moeizaam maar het vooruitzicht op “normaal” zomerweer is aanlokkelijk. KLM heeft een extra service, bagage kun je al afgeven bij de parkeerplaats van Schiphol dus licht bepakt kunnen we het vliegveld op.
Na een rustige vlucht halen we onze huurauto op en dan is het de altijd wat zenuwachtige eerste rit in een nieuwe auto in een nieuwe omgeving. Maar Boekarest is rustig op deze zaterdag dus het valt mee en we vinden makkelijk ons hotel. Een net nieuwe plek die er leuk uitziet maar waarvan je al kunt voorspellen dat het geen lang leven beschoren is; de wifi is al stuk en de douchekop hangt half stok.
Wij lopen de sjofele stad in terwijl de antieke trams voorbij kraken. We eten lekker buiten, wat hier kan, in tegenstelling tot Nederland met haar verzengende hitte.
DAG 2 – BOEKAREST
Een lekker ontbijtje helpt ons op weg de stad in, een stad die in ernstige staat van ontbinding en vergane glorie verkeert. Regelmatig zien we bordjes die waarschuwen voor vallend puin van de gevels en er zijn balkons waar je niet zonder gevaar voor eigen leven op kunt gaan staan.
Aan het eind van de middag zien we het tegenovergestelde, een poging tot glorie die nooit gelukt is. Het enorme parlementspaleis dat Ceaușescu als kroon op zijn werk had willen zien. Maar voor hij het voltooid kon zien wachtte hem de kogel tijdens de revolutie tegen zijn communistisch regime. Wat overbleef was een megalomaan paleis met immense lege zalen in renaissance stijl, of Duitse romantiek. De huidige generatie machthebbers breekt zich het hoofd wat te doen met al die loze ruimtes. Dat is nog maar voor 60% gelukt, de rest staat gewoon leeg. Alleen materiaal uit Roemenië is gebruikt en zo mocht het Roemeense volk mee betalen aan de grootheidswaanzin.
Na een dag door de stad slenteren vinden we ‘s avonds gelukkig een zeer goed restaurantje in de buurt waar ze een spannend menu hebben. Daarna terug naar het hotel waar de TV groter is dan de ruimte in de badkamer.
DAG 3 – BOEKAREST
De warme zon van gisteren is verdwenen en het onweer rommelt, maar tegen de middag wordt het droog en kunnen we op pad. We bezoeken de grote synagoge die nu, door vergeelde kopietjes aan de muur te hangen van gruwelijkheden uit de 2e wereldoorlog, dienst doet als holocaust museum. De synagoge heeft nog wel een prachtig plafond waardoor de grandeur van vroeger is te zien. Iets verderop is een actieve synagoge maar die gaat helaas net voor onze neus dicht.
We wandelen verder door de afbrokkelende stad en komen bij het prachtige Schitul Darvari klooster waar een monnik ons deelgenoot maakt van een opmerkelijk wonder. Een portret dat er hangt is het enige ter wereld dat door de heilige maagd zelf geschilderd is en het moet gezegd, het doet het werk van Bob Ross verbleken. Het betreft hier wel een kopie van het origineel. Niet bekend is of ze ook verantwoordelijk is voor deze kopie.
Naast het klooster ligt de kerk van het icoon en hier kun je op briefjes verlanglijstjes maken die de priester vervolgens ter plekke voorlegt aan de almachtige. De priester heeft het behoorlijk druk met de lijstjes. Er blijkt veel te wensen en de gelovigen staan ervoor in de rij.
DAG 4 – BRASOV
Met ons witte slagschip, de Renault Megane, rijden we voorzichtig Boekarest uit waar we al snel van 3 baans naar 2 baans naar gewone weg gaan. En aan die wegen wordt hard gewerkt dus regelmatig staan we stil als er één weghelft op de schop is. Omdat het vandaag nog mooi weer is en we onderweg het bordje “Bran” tegenkomen pakken we meteen het kasteel daar mee. Het aan Dracula en Vlad de Spietser gekoppelde onderkomen. Maar beiden zijn hier nooit geweest, laat staan dat Dracula echt heeft bestaan. Toch is de hele streek Transsylvanië met zijn middeleeuwse kastelen gekoppeld aan vampieren, weerwolven en heksen. Het hoog oprijzende kasteel past perfect in dat plaatje maar helaas is er een Disney-achtige industrie omheen opgetrokken waar je snel weer uit wilt vertrekken.
Veel rustiger is het in Rasnov waar we rustig de berg op kunnen wandelen naar het fort, maar hier hebben ze i.p.v. Dracula Dino’s geïntroduceerd die de toeristenindustrie op gang moeten helpen. Met een Dinotrein kunnen we wel weer meeliften naar beneden en dan rijden we door naar het schilderachtige Brasov waar we op zoek gaan naar een leuk restaurant.
DAG 5 – BRASOV
De dag begint bewolkt maar later breekt toch onverwacht de zon door waardoor we twee rondjes door Brasov lopen om eerder gemaakte grijze foto’s nog eens over te doen met mooi zonlicht, de kerken, de synagoge, de torentjes en de prachtige gevels. Pas tegen de avond vallen er een paar stortbuien maar zelfs naar het restaurant lukt het ons droog heen en weer te wandelen.
Wel is het even schrikken als we vanuit ons hotelraam op de vierde verdieping een bus op een millimeter van onze auto zien manoeuvreren. We snellen naar beneden, maar het lijkt allemaal net goed te zijn gegaan. Iedereen bezweert ons dat het hier een zeer ervaren chauffeur betrof. Zelf grijnst de man ons schaapachtig toe alsof hij wil zeggen; waar maak je je druk om.
DAG 6 – SIGHISOARA
Het water stort zo hard uit de hemel dat we al visioenen hebben van reddingsteams in rubber boten die ons komen redden uit ondergelopen bergdalen maar als we Brasov uit zijn neemt de regen al snel af en breekt er geheel onverwacht een zonnetje door. En zo wordt de verwachte survivaltocht naar het volgende hotel een prima vakantiedag. En als we dan ook nog een kasteel spotten bovenop een berg gaan we er meteen op af. Grote slakken, die na de regen ook uit hun huisjes komen, bevolken het pad naar boven.
Na dit kasteel van Rupea rijden we door naar het Saksische pareltje Viscri. Een prachtig dorp met gekleurde huizen en een Unesco monument; de ommuurde kerk, wit met houten dakjes. Oude vrouwtjes zitten de breien voor het huis, de paardenkar komt terug van het land en als we terug wandelen naar de auto is hier het pad bezaait met naaktslakken.
We hebben een mooi hotel in Sighișoara, vlak bij de citadel. Een ander Unesco monument. Het mooiste deel van de stad want de entree was miserabel met grauwe bouwblokken. We dineren ook in het restaurant van het hotel want het schijnt het beste van de stad te zijn. Morgenvroeg verkennen we de citadel, hopelijk zonder regen.
DAG 7 – SIBIU
Het weer lacht ons vandaag weer toe en dus klimmen we goed gemutst de ommuurde stad van Sighișoara binnen. Mooi gekleurde gevels, een houten loopbrug, de kerk met het kerkhof boven op de berg en een prachtig uitzicht op de stad beneden.
Als we uitgewandeld zijn stappen we in de auto en zetten koers naar Biertan, een oud Saksisch dorp. Net als eerder in Viscri staan er prachtige huisjes in felle kleuren en zitten de oudjes op hun bankjes voor de deur. Overal in Roemenië zijn ze hard bezig de wegen te verbeteren waardoor Biertan nog even een stofnest is maar het wordt mooi.
Vanuit Biertan hebben we een prachtige route over het platteland richting Sibiu. Langs de weg zitten overal de “Baboeska’s “ voor de deur of wordt er nog ouderwets een zeis geslepen. De paardenkar is hier nog steeds een normaal vervoermiddel.
Omdat de zon nog zo uitbundig schijnt en er ons morgen een regenachtige dag wacht lopen we vroeg in de avond het centrum van Sibiu al in en we vallen met onze neus in de boter. Op het stadsplein is een groot folkloristisch festival gaande met op het podium een orkest met verschillende zangers en zangeressen en volksdansers. Alles wordt opgenomen voor TV of zelfs live uitgezonden. Als de saaie Oostenrijkse klanken overgaan in opzwepende Balkan muziek wordt het zelfs nog leuk.
DAG 8 – SIBIU
Het is grauw en grijs vandaag. Aan het ontbijt zit een Argentijns motorcross team dt meedoet aan een Redbull endurance race maar 2 coureurs hebben de “endurance” al verprutst, ze hebben al iets gebroken of lopen moeilijk. Leuke sport.
Wij wachten tot het middaguur op iets betere omstandigheden om een wandeling door Sibiu te wagen. Helaas geen mooie plaatjes van de stad vandaag en aan het eind van de middag proberen we met de paraplu droog het hotel te halen wat maar ten dele lukt.
‘s Avonds pakken we een taxi naar een Portugees restaurant dat we toevalligerwijs gevonden hebben en na de cataplana kunnen we lopend terug want het is opgeklaard. Het festival op het plein moet het vandaag doen met een stuk minder bezoekers, maar voor de live uitzending op de nationale TV heeft dat weinig invloed.
DAG 9 – BAIE MARE
Omdat in Cluj-Napoca de hotelkamers niet te betalen zijn vanwege een groot muziekfestival rijden we vandaag helemaal door naar het noorden maar onderweg stoppen we eerst bij het vestingstadje Alba Iullia, een grote stervormige ommuring van kerken en gebouwen. We wandelen binnen de hoge muren rond, nemen een kijkje in de kerk en proberen dan de auto weer terug te vinden achter één van de vele poorten van de stad want er valt weer eens een bui.
Daarna is er eerst een spiksplinter nieuwe snelweg voordat we door bergweggetjes langs ontelbare dorpjes naar Baia Mare rijden. Daar bekijken we in de avondzon nog wat mooie modernistische overblijfselen van het communistische regime terwijl de orthodoxe kerk het verdwijnen daarvan uitbundig lijkt te vieren. We eindigen in de oude binnenstad op het terras voor een fijne maaltijd.
DAG 10 – SIGHETU MARMATIEI
Vandaag staan de houten kerken van Maramureș op het programma, waarvan er een aantal op de Unesco werelderfgoed lijst staan. We beginnen met de kerk in Șurdești, een juweel van hout met binnen ongelofelijk mooie schilderingen, iets wat onmiddellijk doet denken aan de kerken bij het Tana meer in Ethiopië.
De kerk van Plopis wordt, helaas voor ons, gerestaureerd en is niet te bezichtigen maar verderop bekijken we wel de kerk in Laschia, die een bolvornige uitstulping aan zijn torenspits heeft.
Tot slot rijden we naar Rogoz waar de mooie houten heilige aartsengelen kerk staat uit 1663. Ook hier het plafond en de muren van onder tot boven beschilderd met bijbelse taferelen, hier en daar wel onderbroken door een bruut vastgeschroefde rookmelder. Een noodzakelijk kwaad in houten kerken.
Op weg naar Sighetu Marmației moeten we eerst nog hoog de berg over door een bos voor we kunnen neerstrijken in ons “ski” hotel, vlakbij de grens met Oekraïne. We gaan nog even op zoek naar een kopje koffie in het centrum maar hier is de armoedige sfeer er niet echt na om lang op een terrasje te blijven zitten. Het Tokkie gehalte is hier hoog, drank, kinderwagens, joggingbroeken en overgewicht.
DAG 11 – SIGHETU MARMATIEI
In Săpânța vinden we het “gelukkige” kerkhof waar houtsnijder Stan Patras ooit op het idee kwam de kruizen op de graven blauw te schilderen en te voorzien van houtsnijwerk met typische afbeeldingen voor de overledene met als laatste die van hemzelf. Het resultaat is een fascinerend en bizar beeld rond de kerk met beeltenissen van boeren op hun tractor, vrouwen achter het fornuis, auto-ongelukken en allerlei andere beroepen. In de kerk zelf zitten alle oude vrouwen in het zwart in de mis, wachtend tot ook zij op het kerkhof een afbeelding krijgen. Mooie gezangen klinken over de graven. In het dorp bevindt zich ook nog een mooi klooster dat we bezoeken voor we terug rijden in de richting van Sighetu. Daar staat het hele stadje vast in een file en als we er eindelijk doorheen zijn begint het te regenen, dus pakken we even een korte pauze in het hotel.
Dan toch weer op pad om nog een houten kerk te bezoeken, die van Bârsana. De schilderingen binnen zijn erg donker en als er weer een bui valt wordt het licht er niet beter op. Op de terugweg geven we een dame uit Singapore een lift voor we in het hotel aan het werk gaan met de boekingen voor de komende dagen.
DAG 12 – RADAUTI
We hebben een lange rit van 5 uur voor de boeg. Eerst op 1500 meter de Prislop pas over en dan dalen we langzaam af naar de provincie Moldavia.
Ondanks de lange rit doen we aan het eind van de middag alvast 2 kloosters van Unesco status aan. Beiden van onder tot boven en van binnen en van buiten beschilderd met fresco’s met Bijbelse taferelen. We beginnen met het mooie Moldavita klooster waar de in het zwart geklede nonnen meer dienst doen als bewaaksters van het fotografie verbod dan als spirituele slaven in dienst van de onzichtbare heer. Mooi moment om onze geheime stille stand van de camera uit te proberen.
Het 2e klooster, die van Sucevita staat helaas in de steigers maar de fresco’s zijn nog goed te zien. Mooi is de ladder naar de hemel, waar onder het toeziend oog van de kudde gevleugelde vrienden de gelovigen naar boven mogen klimmen naar de hemelpoort, als ze er tenminste onderweg niet af geplukt worden door op de loer liggende duivels die brandstof voor de hel zoeken.
In Rădăuți strijken we neer in een mooi hotel en het plaatselijke restaurant Antique staat bekend als de beste van de regio. De porties zijn er in ieder geval enorm. In het donker maken we nog een wandeling langs de aftandse etalages waar de antieke paspoppen hard aan een nieuwe pruik toe zijn.
DAG 13 – RADAUTI
Petitfours bij het ontbijt want het hotel doet tevens dienst als patisserie, dus extra energie om de ronde langs de kloosters van Bucovina af te maken. De rit door de heuvels is wonderschoon. Hoog opgeladen hooiwagens, getrokken door paarden komen voorbij. De waterputten hebben mooi bewerkte houten huisjes en de poorten bevatten uitbundig houtsnijwerk. We bestuderen weer de afbeeldingen over hemel, hel en verdoemenis, over goed en kwaad. Eerst het Voronet klooster en daarna die van Humor. Tot slot is er nog een kleiner en minder onderhouden klooster in Arbore.
In Rădăuți keren we weer terug op aarde, vooral omdat het plaatselijke klooster er vanwege een restauratie dicht zit. Dan maar een biertje op een schamel terras.
Als we ‘s avonds gaan eten nemen we het fototoestel mee om nog wat oubollige etalages uit de vorige eeuw vast te leggen. De tijd heeft hier op veel plekken behoorlijk stil gestaan.
DAG 14 – IASI
We manoeuvreren de auto de nauwe poort van het hotel uit, moeten nog een drukke parkeerplaats over voor we op weg zijn. Maar al snel spotten we een Unesco bordje onderweg en 3 km later staan we bij het kerkje van Pătrăuți, uit de 15e eeuw. En de monnik van dienst legt ons trots uit hoe briljant de kerk gebouwd is. Magische lichtinval bij zonsopkomst en zonsondergang, precies op het altaar of een belangrijk schilderij. En met kerst raakt het licht ook een belangrijk punt in de kerk aan. Hierdoor worden Gods toverkunsten wel heel erg overtuigend neergezet. Hans Klok zou er fors voor betalen.
We rijden verder naar Iași, een prettige studentenstad waar we de rest van de middag rondwandelen om het Oostenrijks aandoende paleis te bekijken, een paar kerken aan te doen en de communistische architectuur te bewonderen, als het tenminste nog niet helemaal is vergaan. De kans dat deze moderne meesterwerken gerestaureerd worden lijkt niet bijzonder groot.
DAG 15 – TULCEA
Het is een lange rit van Iași naar Tulcea, langs achteraf wegen door het glooiende landschap. We weten dat we in de buurt van de Donau delta komen als we plotseling voor een veerpont staan om de rivier over te steken.
Als we aan het eind van de dag zijn aangekomen in Tulcea en willen gaan eten barst op het naastgelegen plein het internationale folklore festival los dus we nemen eerst daar een kijkje. Een jeugdorkest trapt af met al zeer goede Balkan zigeunerklanken maar daarna moeten jongens en meisjes uit alle windstreken op en neer hopsen en nationalistische danspasjes doen, gestoken in de bijbehorende klederdracht. Een prima moment om dan toch maar wat te gaan eten.
DAG 16 – TULCEA
Het verkennen van de Donau delta per boot is hier de core business in Tulcea dus we hebben ons aangemeld voor een tochtje om de beroemde pelikanen te zien. Hoog in de lucht zien we er twee vliegen en de 3e op grote afstand verstopt tussen zwanen en ganzen. Wel zien we in de smallere aftakkingen van de rivier steeds ijsvogels als blauwe diamantjes in de zon heen en weer schieten. Eentje is er zelfs zo aardig om op een takje even stil te zitten met een vers gevangen visje. Verder zien we aalscholvers, sterns, futen, blauwe en witte reigers, kortom watervogels te kust en te keur. Jammer dat de schipper van de boot denkt dat bij een tripje door de natuur ook harde muziek hoort.
‘s Middags wandelen we door Tulcea met haar afbrokkelende rivier kade. Er zijn hier allerlei pogingen tot grandeur gewaagd maar onderhoud blijkt toch wel een dingetje.
Op het plein hopsen de jongens en de meisjes er nog vrolijk op los bij het folklore festival en er is zelfs een afvaardiging uit Vietnam die acte de présence geeft met een paraplu dans. Heel Tulcea loopt op straat te flaneren na deze warme dag.
DAG 17 – MAMAIA
Van de Donau naar het strand, maar daartussen ligt een eindeloos kaal landschap van akkers en windmolenparken.
In Mamaia wordt nog volop gebouwd. Overal verrijzen moderne appartementsgebouwen en hotels en de strandtenten pompen het volume op om klanten te lokken maar wij als aankomend bejaarden zoeken juist een plek waar we zonder oordoppen even kunnen lunchen.
‘s Avonds gebeurt het omgekeerde, als we langs het strand wandelen en spektakel verwachten dooft het een en ander langzaam uit en zijn we bijna blij dat er nog 1 strandtent open is waar we onze eerste gin-tonic van de vakantie kunnen scoren. Op een groot scherm draaien ze films van Charlie Chaplin en de muziek is lekker mellow. Het begint zowaar op de goede strandvibe te lijken. Morgen gaan we het water van de Zwarte Zee uitproberen om te kijken of het in het ideale plaatje past.
DAG 18 – MAMAIA
We gaan over op het Roemeense strandleven. Op de 8 km strook boven Constanta is het strand opgedeeld per strandtent, in vierkante percelen die volledig vol staan met strandbedden en parasols en zo een langgerekt tentenkamp vormen. Bedoeling is dat je zo’n bed huurt voor de dag en zo je onderkomen hebt. Vandaag hebben we mazzel want we vinden een verlaten plekje waarna de familie pas laat op de dag naar terugkeert als wij net weggaan.
De Zwarte Zee gaat niet direct de diepte in dus langs de hele kust staat het water vol met de babbelende families. Het is een grote camping, zeer gezellig. Hier en daar gaat er in de loop van de dag wat teveel alcohol naar binnen maar het blijft gemoedelijk want overal krioelen de kinderen er doorheen. Dus zonnebrand smeren, boeken lezen en genieten van het uitzicht.
DAG 19 – MAMAIA
Lekker laat ontbijten, slenteren naar het strand, een stoel huren, af en toe een plons in de zee, ansjovisjes als lunch en een nieuw boek op de e-reader. Zo ziet de dag er ongeveer uit op het Zwarte Zee strand van Roemenië. En natuurlijk alle strandactiviteiten van de buren bekijken op dit volgepakte strand. De dikke pappa’s die even met de vers geproduceerde kindertjes de zee in gaan voor ze weer bezig gaan met de business aan de telefoon, de dame met haar nieuwe tieten die als enige topzwaar topless tussen de stoelen door flaneert. Ze kan maar beter niet aan de waterkant gaan liggen want de kinderen speuren het strand af naar kwallen.
Door de hutje mutje opstelling hier is het meer een overdekte markt dan een idyllisch strand, maar toch niet vervelend.
DAG 20 – MAMAIA
We brengen nog een dagje door in het langgerekte tentenkamp van Mamaia of moet je het de openbare kindercrèche aan zee noemen? Het zijn vrijwel alleen jonge gezinnen die hier de waterkant bevolken en deze zee is een heerlijke speeltuin voor de kids die ouderwets in de weer zijn met zand, schepjes en zwembandjes.
Aan het eind van de middag halen we de apparatuur op om nog wat fotootjes en filmpjes te maken van dit aangename potje met pieren. Daarna nemen we afscheid van het strand bij ons vaste adresje, een hotel tegenover het onze met een verrassend goed restaurant.
De volle maan party op het strand wil niet echt van de grond komen dus genieten we maar van het uitzicht.
DAG 21 – BOEKAREST
De plannen zagen er goed uit maar de praktijk pakt anders uit. Even een halve dag naar Constanta voor we terugrijden naar Boekarest blijkt een uur file rijden van Mamaia naar Constanta. Daar aangekomen zijn we aan de havenzijde een half uur in de weer op een parkeerplaats met SMS codes en parkeer-apps die je moet downloaden om parkeergeld te betalen. Als dit niet lukt geven we de pijp aan Maarten en rijden richting Boekarest, 2,5 uur snelweg door een niet echt opwindend landschap.
Gelukkig is er een warm welkom in Poet Palace, waar de hoogzwangere dame zelfs een betere kamer voor ons geregeld heeft. Naast het bed staat een zeer comfortabele badkuip te pronken, ongetwijfeld om er vanaf de bedrand met een dubbele salto in te duiken.
We lopen de stad nog even in waar ook hier de Zara’s, H&M’s en NewYorkers zijn neergestreken. En dan hebben we het restaurant van de eerste dagen in gedachten voor een lekkere maaltijd maar die zit helaas afgeladen vol zodat wij het met een heel wat minder etablissement moeten doen met vettig en vies eten dat we hier in Roemenië eigenlijk niet gewend zijn. Gelukkig heeft de ober een prachtig verhaal over El Camino die hij wil gaan lopen en dromen over Tibet, wij krijgen ondertussen een pruimenbrandy.
We doen nog even een fotoshoot in ons mooie bad voordat we reuze TV, die hier de halve muur beslaat, aan zetten voor een filmpje.
DAG 22 – BOEKAREST
Een mooie opname van het paleis in Boekarest in het juiste licht stond nog op het verlanglijstje dus wandelen we er nog een keer naartoe. Via de grote boulevard gaan we terug om nog wat van Ceaușescu’s gedroomde pracht en praal te aanschouwen.
Dan is het tijd om in te pakken, onze huurauto in te leveren op het vliegveld en dan in slechts 2,5 uur terug naar Amsterdam. Onze eigen auto staat braaf te wachten op P3 voor de rit naar huis.
State visits - De staatsbezoeken 
Een gedachte over “2019 ROEMENIË”