2005 CAMBODJA
DAG 1 – PHNOM PENH
We proberen eens iets totaal anders. Met de auto in een uurtje naar vliegveld Muenster/Osnabruck en van daaruit aan de reis naar Azië beginnen. Het blijkt goed te bevallen. Geen hectiek van Schiphol, maar superrelaxed inchecken en dan naar Frankfurt. Daar is het als vanouds, met onduidelijke verwijzingen waar je heen moet. De vlucht zelf naar Bangkok is rustig en door lang te slapen zijn we er gevoelsmatig snel.
DAG 2 – PHNOM PENH
In de gang die we nog zo goed kenden van het lange wachten op een vorige reis naar Vietnam hoeven we deze keer maar 4 uurtjes te vertoeven voor we door mogen voor de laatste etappe.
In het vliegtuig zit naast ons de enige Arabier. In vol ornaat met Arafatsjaal en een lange zwarte baard. Na alle aanslagen in Londen en Egypte van de laatste weken kunnen we niet zeggen dat de aanwezigheid van de man een rustgevende werking op ons heeft. Maar dan vraagt de man of we hem willen helpen bij het invullen van de visaformulieren want hij kan geen Engels en langzaam stoppen we onze vooroordelen weer diep weg. Het blijkt een man uit Jemen die iets vaags gaat doen met “zijn vrouw” in Cambodja.
Wij komen aan in het leuke Golden Gate Hotel. Het bed staat al te lokken in de kamer maar we maken nog een ommetje voor een patatje en een hernieuwde kennismaking met Tiger Beer. In het café 4x zoveel meisjes dan mannen dus we denken er het onze van.
DAG 3 – PHNOM PENH
Door een blessure aan mijn voet hebben we ons voorgenomen alles zeer rustig aan te doen en daarom stappen we snel in een motor met aanhanger om ons naar het koninklijk paleis te laten brengen. Maar dat is dicht dus dan maar naar de “killing fields”. 15 Kilometer buiten Phnom Penh maar wel een rit van bijna een uur omdat het tweede deel van de weg in deplorabele staat verkeerd.
Bij de executieplaats zijn talrijke kuilen te zien die als massagraf hebben gefungeerd en midden op het terrein een monument met hoogopgestapelde schedels. Toch dringt de geweldige omvang van de slachting uitgevoerd door de Rode Khmer hier niet goed tot je door omdat de omgeving al weer zo vredig lijkt.
Terug in Phnom Penh doorkruisen we een aantal tempelcomplexen waar ook de monniken wonen. Overal oranje waar je kijkt. Lopend of aan de waslijn, een mooi gezicht.
’s Avonds begeven we ons naar de Foreign Correspondent Club waar je vanaf het balkon, dat tevens als bar fungeert, uitzicht hebt op straat en de rivier voor eindeloos kijkplezier.
In het hotel pikken we nog een filmpje mee op TV, al met al een rustig dagje voor het voetje.
DAG 4 – PHNOM PENH
Om de ingetapete voet in de douche droog te houden wordt steeds moeilijker. Plastic zakjes blijken lek of sluiten niet goed. Er zit niets anders op om de boel te verwijderen voor er een tropische groene schimmelcultuur op gaat groeien. Het verband is zo goed aangebracht dat het 10 minuten kost om de voet te bevrijden. Een elastieken sok moet het verstevigende werk gaan overnemen. Om het lopen te beperken nemen we weer de Tuk Tuk van gisteren en laten ons prinsheerlijk van de een naar de andere kant van de stad vervoeren voor 12 dollar per dag.
Bij de Wat Phnom wachten de vogeltjes ons al op om vrij gelaten te worden en is een fotograaf druk doende om bevallige jongedames in avondjurken op de gevoelige plaat vast te leggen, met de tempel als achtergrond. Het is duidelijk dat hier de meditatieve momenten hand in hand gaan met de commerciële.
Na deze lieflijke taferelen aanschouwen we de gruwelen in het Tuol Sleng Museum. In dit schoolgebouw dat door de Rode Khmer werd omgebouwd tot slachthuis staan rijen panelen met zwart wit foto’s van de slachtoffers. Ze wilden hun gruweldaden goed documenteren, maar ondanks de overvloed aan achtergelaten bewijsmateriaal lopen de meeste daders nog gewoon vrij rond.
Bij het koninklijk paleis is mijn vrouw vanwege haar blote schouders weer eens de klos en moet een lelijk wit T-shirt huren om de domeinen te mogen aanschouwen. Maar het is wel de moeite waard, de gebouwen met hun prachtige typische daken en hun mooie ramen. Naast het paleis ligt de Wat Phra Keo met zijn zilveren pagode. Het zilver heeft betrekking op de vloer, waar geen Heugaveld tegels liggen maar zilveren. De tempel is een kopie van die in Bangkok. Ook hier een mooie groene jaden boeddha en een andere van goud, behangen met juwelen. In het naastgelegen museum nog weer een overvloed aan beelden die uit de oude Cambodjaanse tempels komen maar we hebben genoeg gezien voor vandaag en racen er snel doorheen.
Pauze in de hotelkamer en ’s avonds in de buurt van het hotel naar een heerlijke pizzeria en voor een gin-tonic naar de buren van de Ierse Pub. Ook dat heeft Phnom Penh.
DAG 5 – KOMPONG CHAM
De eerste verplaatsing is aanstaande en we worden in een klein busje gedirigeerd bij het busstation. En even later er weer uit want onze tickets blijken de datum van gisteren te hebben. Gelukkig is dat bij de ticketbalie snel hersteld. Dan rijdt het busje om het gebouwtje heen waarna iedereen moet overstappen in een grote bus. Je hoort ons niet klagen.
Onderweg in Skuon staan de befaamde spinnenverkoopsters de bussen op te wachten. Een schaal boordevol krokant gefrituurde spinnen wordt ons onder de neus geduwd. Mochten spinnen niet helemaal je ding zijn dan zijn er ook gefrituurde kikkers of sprinkhanen. Wij nemen nog een dropje.
In Kompomg Cham belanden we in het reusachtige Mekong Hotel, met uitzicht op de rivier. De kamers zijn normaal, alleen de gangen zijn zo breed als een voetbalveld en compleet leeg. Wat een nutteloos schoonmaakwerk moeten ze hier elke dag doen.
We maken een ommetje door de 3e stad van Cambodja (4 straten en een markt). Wel hebben ze een imposante nieuwe brug over de Mekong, gebouwd door de Japanners. Dat betekent voor ons een geweldig uitzicht.
’s Avonds eten we een heerlijke gebakken rijst met knapperige groentes daarbij gadegeslagen door de serveerster die helemaal onder de indruk is van ons “poppy” uiterlijk, oorbellen, ringen, tatoeages en geverfd haar.
DAG 6 – KOMPONG CHAM
Met de voet gaat het goed maar daarvoor in de plaats is een kin vol puistjes gekomen. Tientallen gele bultjes ontsieren mijn anders zo schone aangezicht. De warmte zal hier wel debet aan zijn. Voorlopig wordt er weinig gekust.
Met een tuktuk laten we ons de hele dag weer prinsheerlijk vervoeren. Eerst bezoeken we een rubberplantage en daarna de fabriek waarin de substantie wordt verwerkt. Erg interessant om te zien hoe het sap uit de bomen in grote lappen wordt geperst, behandeld en tot grote gele blokken wordt geperst. Hoogwaardig rubber voor medische doeleinden.
Terug naar de stad voor een bezoek aan de Wat Nokor. Een oude tempel uit de 11e eeuw die helemaal geïntegreerd is in een nieuwe. Oude beelden naast vers geschilderde boedhha-taferelen. Erg bijzonder. Tot slot bezoeken we de mooie Khmertempel op de vrouwenheuvel. De mannenheuvel met zijn 200 treden de berg op laten we voor wat hij is.
Na het eten kunnen we gelukkig in een pub terecht voor 2 heerlijke gin-tonics om te voorkomen dat we al voor 8 uur naar bed moeten.
DAG 7 – KOMPONG THOM
Voor de eerste keer vroeg op om een bus te halen. Om 7.30 is het vertrek. Alle wegen schijnen de laatste 2 jaar een opknapbeurt te hebben gehad dus zijn we al om 10 uur in Kompong Thom. Omdat we zo vroeg zijn besteden we de rest van de dag meteen aan een het toeristisch uitstapje want de stad zelf nodigt niet uit tot meer dan 1 overnachting. De tempels waar het hier om gaat zijn die van Sambor Prei Kuk. Ze dateren van voor Angkor en liggen verspreidt in het bos. Een hele groep kinderen leidt ons rond terwijl ze bij elk gat in de grond in koor roepen: “bomb, bomb”. Dit om aan te geven waar nog niet zo lang geleden de Amerikaanse bommen vielen. De tempels zelf vallen wat tegen maar dat heeft waarschijnlijk te maken met het hoog opgeschroefde verwachtingspatroon nu we dicht in de buurt van Angkor komen.
In Kompong Thom zelf staat de moderne tempel die bijna aandoenlijk is door zijn felgekleurde naïeve beelden.
’s Avonds vrezen we even dat een fikse bui ons avondmaal gaat verstoren maar het valt mee. Op de weg terug komen we Johnny Walker tegen en we nemen hem mee naar onze kamer om eens flink van hem te genieten terwijl CNN ratelt over 4 gepakte zelfmoordterroristen in Londen.
DAG 8 – SIEM REAP
Om 9.30 pakken we de bus en via een goede weg zijn we tegen de middag in Siem Reap. Het hotel van onze keuze wordt gerenoveerd maar ze verwijzen ons naar een ander goed hotel om de hoek. Een kleine kamer maar met alles er op en er aan voor maar 15 dollar per nacht. We snuiven wat sfeer op in Siem Reap en merken dat dit de enige stad is in Cambodja met een echte toeristische infrastructuur; cafés, winkels, restaurants, happy hours en bedelaars.
Regen in de middag dwingt ons terug in het hotel maar we hebben een mooie TV. ’s Avonds is het droog en dineren we met een lekker flesje wijn. Daarna flaneren we over de “strip” van Siem Reap, een afgezet straatje met volop cafés en restaurants. Drank is hier per emmer te bestellen waar je met een hele groep uit kunt lurken. Wij houden het beschaafd bij een gin-tonic.
DAG 9 – SIEM REAP
Met de tuktuk op pad naar het magische wereldwonder Angkor Wat. Dit is waar iedereen voor naar Cambodja komt wat dus goed te merken is aan de mensenmassa’s. Drie dagen hebben we gereserveerd om Angkor en de omliggende tempels te bekijken en dit is de eerste tempel en de meest beroemde. De omringende gangen zijn uitgerust met honderden meters bas-reliëfs met daarop afgebeeld veldslagen, goden-epossen en veel hemel en hel. Binnenin de hoge torens en de steile trappen naar de “hemel”. Mijn vrouw blijft op aarde terwijl ik omhoog klauter. Van bovenaf is er een prachtig uitzicht op de gehele structuur en de omgeving.
Je denkt alles aan tempels wel zo’n beetje gezien te hebben maar Angkor is uniek. Dat merk je nog meer bij de sublieme Bayon in de ommuurde stad Angkor Thom. Hier staan op 54 torens 216 minzaam glimlachende gezichten je aan te kijken. Een groepje monniken uit Thailand, inclusief filmploeg is even enthousiast. De uit steen gehouwen gezichten zijn sensationeel. Aan de bas-reliëfs komen we niet meer toe als de regen ons overvalt. We vluchten naar een eettentje voor de lunch maar ook daarna wordt het niet meer droog dus om 16.00 zitten we noodgedwongen weer in ons hotel.
’s Avonds nog even voor een drankje het nachtleven van Siem Reap in en dan hopen op niet teveel regen morgen.
DAG 10 – SIEM REAP
We beginnen de tweede dag Angkor stevig, met een klim naar Phnom Bakeng, een tempel hoog op een heuvel. Het pad omhoog is in miserabele staat dus we vorderen langzaam en dan heeft de tempel zelf ook nog van die steile, minuscule traptreden. Maar de beloning is een weids panorama met in de verte Angkor Wat. Natuurlijk moet je dan ook weer naar beneden en beneden aangekomen zijn we hard toe aan een koel drankje.
De Baphuon in Angkor Thom wordt, helaas voor ons, gerestaureerd dus daar kunnen we niet in. Het kleine Thommanon is de volgende stop, klein maar fijn.
De Ta Keo is weer een hele grote hoge tempel met een steile trap. Maar we lezen dat deze tempel nooit is afgebouwd en geen versieringen heeft dus we laten deze beklimming mooi zitten. Veel mooier is Ta Phrom, dat in haar oude staat gelaten is, overwoekert door de jungle.
Grote boomwortels grijpen diep in de stenen constructies. Nadeel is dat daar weer hordes toeristen onder moeten poseren, allemaal om de beurt. De tempel heeft mooi beeldhouwwerk met groene mos laagjes en op de poort bij de ingang weer die prachtig grote koppen, met hier en daar een takje groen tussen neus en lippen.
Dan Banteay Kdei met een prachtige lange gang door het hele complex en tot slot Prasat Kravan, helemaal van baksteen met mooie reliëfs in de torens. En dit alles afgerond voor de regen waarvan we zeker dachten te weten dat die rond 3 uur zou gaan vallen. Niet dus.
Wij hebben dus mooi tijd voor een terrasje en een tasje (waar mijn vrouw al dagen een oogje op had). En op de markt dan ook maar meteen een hele outfit, rok, topje en zijden sjaal. Alles in flitsend paars voor maar 25 dollar.
DAG 11 – SIEM REAP
Vandaag staat de “grote tour” op het programma naar de wat verder afgelegen tempels. Om op te warmen starten we bij Pre Rup waarna de lange rit volgt naar Banteay Srei. Dwars door het platteland waar vrouwen de rijst binnen halen en er overal stalletjes zijn waar mensen proberen een graantje mee te pikken van de passerende toeristen.
Banteay Srei is een klein briljantje met prachtig gedecoreerde torens. Veel taferelen zijn nog in uitstekende staat en de sfeer wordt verhoogd door het “landmijnen” orkestje. Elke muzikant mist wel ergens een ledemaat.
Een belangrijke monnik wordt bij de poort uit de zon gehouden door een discipel en verderop staat een brommer, volgehangen met kippen, met brommerpech. De ketting is gebroken.
Wij rijden de 16 kilometer terug. Eerst naar Banteay Samré, een heel dichtbebouwd tempelcomplex en dan naar Eastern Mebon waar op elke hoek een olifant staat. De regen dwingt ons tot een vlucht naar de eettentjes aan de overkant. Na de regen blijft het nog wat nadruppen maar uiteindelijk zien we toch de hele tempel. Dan wacht nog Ta Som maar hier laten we de apparaten in de fototas want we zien niets dat we nog niet gezien hadden.
Bijzonder zijn wel de baden van Preah Neak Pean met een mooi torentje in het midden. Nog één groot complex te gaan; Preah Khan. Een doolhof met een mooie toegangsbrug. Binnen speuren we weer de muren af naar mooie reliëfs, buiten nog een Grieks aandoend tempeltje van twee verdiepingen met pilaren.
Terug in Angkor Thom zien we op het “terras der olifanten” nog een muur die van onder tot boven met figuren is bedekt. We wandelen de 350 meter lange weg af. Met uitzicht op nog weer tien torens aan de overkant. Het toont aan dat je nog dagen verder kunt op tempeltour maar wij zijn klaar. Het belangrijkste hebben wij tot ons genomen. De monniken beuken op een drum en murmelen hun gezangen, een mooie afsluiting.
Op de hotelkamer even iets heel anders, James Bond in Die Another Day en daarna eten in een regenachtig Siem Reap.
DAG 12 – SIEM REAP
Een en al zon vandaag en bloedheet. Gelukkig geen druk programma vandaag. We slenteren wat rond in Siem Reap, bekijken twee plaatselijke tempels en dat is het wel zo’n beetje. We zoeken de spullen weer wat bij elkaar na 5 dagen in onze luxe cel in hotel de Golden Temple. Morgen om 6 uur vertrekken voor een boottocht naar Battambang. Waarom dat zo vroeg moet is een raadsel. Wij toeristen zijn er maar weer mooi de dupe van.
DAG 13 – BATTAMBANG
Om zes uur zitten we braaf buiten maar het busje komt pas om half zeven. De toeristen naar Phnom Penh krijgen een mooie luxe boot toegewezen, wij krijgen een houten longboat waar de goede stoelen al bezet zijn en wij het moeten doen met gammele plastic stoeltjes in het middenpad. Dat betekent de rest van de reis grijpen naar de armleuningen van de buren want de boot helt van links naar rechts en dat doet de plastic pootjes van de stoel onderuit zakken.
Langs drijvende dorpen varen we weg van Siem Reap met mooie inkijkjes in de woonkamers op het water waar mensen met niets er toch nog iets van proberen te maken. Vervolgens het grote Tonlé Sap meer op voor de oversteek en dan de rivier naar Battambang. De reis is prachtig langs huizen op zeer hoge stelten en groepjes van woonboten.
Alles gebeurd op en om het water. Alleen dat de reis uiteindelijk 9 uur duurt i.p.v. de beloofde 6 is minder, ook gezien de stoeltjes. De jongens van de boot nemen namelijk voortdurend “short cuts” en dat betekent door kilometer lange ondiepe watertjes van nauwelijks 2 meter breed, met zware begroeiing aan weerszijden die bij het langs varen de boot in slaat. Om de haverklap valt de motor uit of raakt oververhit, dan weer zitten we muurvast en moet er met man en macht geduwd worden om de boot een krappe bocht om te krijgen. We beginnen al te bedenken hoe we in deze boot moeten overnachten. Maar uiteindelijk arriveren we toch om 4 uur ’s middags in Battambang waar alle hotels hun hulptroepen bij de aanlegsteigers hebben geposteerd. We kunnen zo het gratis busje van het door ons al gekozen Royal Hotel in. En die blijkt op 4 hoog een heerlijk dakterras met koud bier te hebben.
DAG 14 – BATTAMBANG
We willen weer op pad met onze geliefde tuktuk maar de motorrijders bij de receptie van het hotel proberen ons met man en macht te overtuigen dat het achter op een motor veel leuker is en je de afgelegen dorpjes via kleine paadjes alleen zo kunt bereiken. Maar wij willen kunnen kletsen, lekker zitten, een goed uitzicht hebben en een dak voor de regen. Dan maar een afgelegen dorpje minder. We moeten bijna weglopen om het geregeld te krijgen. Tien minuten later staat er een voor de deur. Ze zijn zeldzaam in Battambang maar ze zijn er wel.
We gaan eerst naar een tempel op een berg, de Phnom Sampeau. Een lange klim naar boven in de brandende zon. We doen het zeer rustig aan en het tempo valt helemaal stil als we drie monniken als gezelschap krijgen die hun Engels in de praktijk willen brengen. Een lult ons de oren van de kop maar de klim wordt er een stuk gemakkelijker van. De tempel is spiksplinternieuw, veel goud en felle kleuren. Verder een prachtig uitzicht. In de buurt staat nog wat achtergelaten geschut uit de oorlog en er is een mooie grot met ook hier wat beelden.
Weer beneden rijden we naar een hangbrug die nodig reparatie behoeft en dan naar de Wat Banan, maar de regen is een spelbreker. Als een Fransman op de gladde treden naar beneden blijkt gestuiterd besluiten wij dat we deze tempel aan onze neus voorbij laten gaan.
Als het weer droog is brengt onze chauffeur ons naar de rivier waar aan de overkant 2 bomen compleet vol zitten met grote vleermuizen, type vliegende hond. Met een pontje dat via een touw heen en weer getrokken wordt gaan we naar de andere kant om de kolonie wat beter te bekijken. Ze hebben roodbruine vachtjes en grote zwarte vleugels en ze hangen te drogen na alle buien.
’s Avonds dan toch nog op de motor om de afgelegen Riverside Balcony Bar te bereiken waar het heerlijk relaxen is met een cocktail en een lekkere maaltijd.
DAG 15 – BATTAMBANG
Het rondje Battambang staat voor vandaag op het programma maar dat blijkt zo gedaan. De 2e stad van Cambodja mag die naam eigenlijk niet hebben. Er is een leuke markt en daarom neem ik de gelegenheid te baat om heftig zwetend het een na het andere bloesje aan te passen van het Mao type. En voor 7 dollar per stuk kosten ze de wereld niet. Dus vertrek ik met een grijze voor de bijeenkomsten met het partijkader en een goudgestikte voor de kapitalistische feesten. Ook de voorraad whisky en sigaretten wordt aangevuld en dan zijn we wel zo ongeveer rond. De beloofde Franse koloniale architectuur stelt weinig voor maar toch hebben deze provinciesteden een heerlijk rustige atmosfeer waardoor er af en toe leuke gesprekjes mogelijk zijn met mensen.
’s Avonds nog eenmaal met de motor naar de Riverside B.B. en dan morgen terug naar Phnom Penh.
DAG 16 – PHNOM PENH
Om 9 uur vertrekken we uit Battambang voor de lange busreis van 5 uur naar Phnom Penh om daar weer onze intrek te nemen in het Golden Gate Hotel. We krijgen zelfs dezelfde kamer.
Aan het eind van de staat ontdekken we een dakterras met een soort poging tot een macrobiotisch restaurant. Alles onbespoten, vers en fruitig. Maar nog wel vlees en bier. We eten er een lekkere sandwich en pannenkoek. Als dorstlesser krijg je een soort wortelsap, niet slecht als basis voor het bier.
Vlakbij vinden we een aantal kleermakers en we krijgen het idee om broeken bij de nieuwe bloesjes te laten maken. Maar de grijze kleur van het bloesje vinden we niet. Dan maar een heel Mao-pak voor 25 dollar en een groene broek bij het andere bloesje. Over twee weken, als we vertrekken, halen we het op. Maar gokken dat het goed is.
’s Avonds eten we in ons “nature” restaurant een lekker visje en dan gaan we morgen richting strand. We hebben via ons hotel iets gereserveerd met zwembad. Vol verwachting klopt ons hart.
DAG 17 – SIHANOUKVILLE
Wij willen naar het strand en dat betekent dat het al om 7 uur sputtert in Phnom Penh en dat gedurende de busreis het alleen maar harder gaat plenzen. In Sihanoukville moet er een taxi aan te pas komen om ons droog in het hotel te krijgen, met een chauffeur die nooit eerder gereden lijkt te hebben. Eerst plet hij bijna twee meisjes bij het achteruitrijden, daarna zit hij met zijn neus op de voorruit want zonder ruitenwissers is er niets door te zien.
Het hotel is super. Royale suite pal aan het zwembad alleen komt de regen met bakken de hemel uit. De airco begint te lekken, muggen overal en tot overmaat van ramp trek ik de deurknop van de deur. Gelukkig is er een goed restaurant om bij te komen van alle tegenslag.
De eigenaar is een Nederlander en daardoor vertoeven er hier meer landgenoten. Of dat zo fijn is valt nog te bezien.
Nu is het hopen op opklaringen om met eigen ogen te kunnen zien aan welk strand we eigenlijk zitten want we hebben de zee door de regengordijnen nog niet kunnen ontwaren.
DAG 18 – SIHANOUKVILLE
Het lijkt ’s morgens niet veel beter dan gisteren maar dat blijkt een misrekening. Het blijft de hele dag droog en heel af en toe zelfs een wazig zonnetje. We kunnen dus naar het strand. Hier is het vol verkoopsters. Met fruit, garnalen, loempia’s, inktvis en armbanden. Daarnaast zijn er nog de masseuses, manicures en schoonheidsspecialistes. Maar ze zijn nooit echt vervelend. Mijn vrouw laat haar hele benen ontharen met een touwtje. Geklemd tussen vingers en tanden blijkt het een zeer effectieve methode.
Het water is lekker, maar we onderschatten de zon achter de bewolking zodat we toch weer het rode kreeft syndroom oplopen.
’s Middags verkiezen we de ligstoel bij ons zwembad en maken eindelijk een flinke sprong voorwaarts in onze boeken.
DAG 19 – SIHANOUKVILLE
Weer een prachtige stranddag maar het duurt even voor we er aan toe komen want door personele onderbezetting moeten we een uur op ons ontbijt wachten. Op het strand vinden we strandstoelen en een parasol tussen de Cambodjaanse badgasten. De hele tijd is het een komen en gaan van meisjes die proberen iets te verkopen maar daarna gezellig blijven kletsen.
Tussen de middag proberen we wat vers geroosterde inktvisjes. Lekker. Een meisje dat een Koreaanse groep begeleidt, Popba blijkt ze te heten, komt gezellig buurten, ook om even aan haar strenge groep te ontsnappen. Maar veel kans krijgt ze niet want de groep wil verder. We kunnen nog net snel e-mails uitwisselen.
’s Avonds gaan we op zoek naar een ander restaurant dan ons hotelrestaurant om wat meer keus te hebben de komende dagen. De Sea Dragon blijkt een goed alternatief.
DAG 20 – SIHANOUKVILLE
We willen onze kaartjes op de bus doen maar eindigen een uur later 8 dollar lichter op het strand. De eerste twee motorrijders brengen ons naar Victoria Beach waar het vroeger swingde maar nu uitgestorven is. Dat geldt ook voor de aftandse woonkazerne die voor postkantoor moet doorgaan. Open om twee uur en wij staan om half twee voor de deur. Daar gaan we in deze negorij niet op wachten. Met de volgende motorrijders terug via het “centrum” van Sihanoukville maar ook daar is het postkantoortje gesloten tot twee uur. Onze relaties moeten nog even wachten op hun “groeten uit…”.
Op het strand kiezen we een iets rustigere plek uit dan gisteren en als lunch laten we een lekkere krab aanrukken.
Bij ons zwembad is het deze middag een volledige kleuterklas met allemaal papa’s en mama’s met hun kroost in het water.
’s Avonds is het feest in de Sea Dragon. Een grote groep buitenlanders heeft iets te vieren en dat doen ze verkleed. Het was blijkbaar niet eenvoudig verkleedspullen te vinden in Cambodja want het is een armzalige vertoning. De allochtonen en autochtonen wedijveren met elkaar over de muziekkeuze. De Cambodjanen gooien er karaoke tegenaan terwijl de westerlingen goede sier proberen te maken met hun muziekcomputer met jaren 80 hits. We sluipen voor het einde weg.
DAG 21 – SIHANOUKVILLE
Ik doe een hernieuwde poging om onze kaarten te versturen en ditmaal verloopt het vlotjes.
Op het strand staat er vandaag een harde wind waardoor de golven flink op de kust beuken. Dat voorspelt regen maar dat komt pas ’s middags. Voor de rest van de dag dus maar wat filmpjes kijken en er ’s avonds even uit voor het eten.
DAG 22 – SIHANOUKVILLE
Om het strandritme te doorbreken gaan we vandaag een tripje maken naar het Ream National Park. We worden om 8 uur opgehaald en getransporteerd naar het 2 minuten verderop gelegen verzamelpunt. Dan met een busje naar de ingang van het park en dan met een boot het gebied in. Maar op een paar ooievaars na is er weinig te zien en wordt het steeds vager waarom we hier zijn.
Voor de lunch willen ze ons een kilometer door ondiep water door de modder laten baggeren omdat de boot het strand niet kan bereiken. Hier hebben we geen zin in en uiteindelijk transporteren ze ons met kleinere bootjes naar het strand. Het doel blijkt een strand achter een heuvel. We hebben hier niet op gerekend en hebben geen zwemspullen bij ons omdat we dachten een natuurtripje te gaan maken. Als een Italiaanse ziek wordt en terug wil haken we snel aan. Met een boot vol Cambodjaanse studenten varen we terug. Dit blijkt het leukste onderdeel van de dagtocht met leuke gesprekken.
Het toerisme staat hier nog in de kinderschoenen. Ze hebben wel begrepen dat ze iets moeten organiseren voor de verwende toeristen maar weten nog niet precies wat. En vooraf vertellen wat er precies gaat gebeuren op zo’n dag is nog niet bij ze opgekomen.
Gelukkig hebben we het zwembad om bij te komen van het tripje naar nergens.
DAG 23 – SIHANOUKVILLE
’s Morgens eerst even snel achterop de brommer naar de supermarkt in wat ze “downtown” noemen, maar wat de naam nauwelijks mag hebben. Hier kunnen we even onze voorraden aanvullen.
Zondag blijkt de leukste dag op het strand want grote groepen Cambodjanen zijn vandaag naar de kust gekomen. De zwarte binnenbanden waarin de kinderen kunnen dobberen zijn niet aan te slepen. Als er dan ook nog een grote groep jonge toeristen arriveert is het feest compleet. Overal wordt gemanicuurd, onthaart, gemasseerd en gevlochten. Voor de strandverkopers is dit hun topdag.
De plek waar wij onze vaste stek hebben gevonden is ook volop in ontwikkeling. Tijdens ons verblijf is de strandbar af gekomen en daar plukken we nu de vruchten van met een lekkere Pina Colada.
In het hotel eten we ’s avonds spare ribs, ook bijzonder in Cambodja.
DAG 24 – SIHANOUKVILLE
Een rustige dag op het strand met een kalme zee en lekkere Pina Coladas. Met zo’n rustige zee gaan we morgen toch maar een snorkeltripje proberen.
’s Avonds eten we ter variatie in een pizzatentje langs de weg een heerlijke pizza midden tussen de huiselijke taferelen van de familie die het tentje runt. Het kleinste kind tussen de tafels onder een muskietennet droomt ongestoord verder.
DAG 25 – SIHANOUKVILLE
Hardleers als we zijn hebben we weer een tripje geboekt. Snorkelen rond twee eilandjes. En weer is het helemaal niets. Bij het eerste eilandje moeten we vanaf het strand snorkelen. Er is wat mooi koraal, een paar verdwaalde vissen maar daar blijft het bij. Het is voornamelijk een aantal uren op een vies strandje onder een boom zitten.
Daarna hapert de motor op weg naar het volgende eiland en moeten we door een andere boot gesleept worden. Het volgende strand is niets bijzonders dus het hele snorkling verhaal is eigenlijk een rondvaart langs strandjes die niet de moeite waard zijn.
Als we terug zijn is iedereen opgewonden over “de haai” die vanmorgen gesignaleerd is. In de verhalen wordt hij steeds groter.
DAG 26 – SIHANOUKVILLE
Onze laatste stranddag wordt ’s middags even onderbroken door een buitje maar verder is het een prachtige dag en we liggen tot sluitingstijd op het strand om nog één keer het “wanna buy?” te ondergaan en glimlachend “no” te schudden.
’s Avonds inpakken voor het vroege vertrek morgenochtend.
DAG 27 – PHNOM PENH
We missen bijna de bus omdat we menen een kaartje voor 8.15 gekocht te hebben maar de betreffende bus om 8.00 vertrekt. En aangezien ze hier redelijk op tijd vertrekken kunnen we vanaf de motor zo de bus in.
Na ons weer in het Golden Gate Hotel genesteld te hebben gaan we mijn bestellingen bij de kleermaker ophalen. Mijn blauwe Mao-pak blijkt donkergrijs te zijn geworden maar zit als gegoten en ook een andere broek is perfect. Dus de garderobe is weer mooi goedkoop uitgebreid.
Met de tuktuk gaan we naar de “Russische” markt voor nog meer koopjes. Cd’s, mooie theebekers met communistische uitstraling en een rok voor de collectie. Meer rokken, maar dan supermoderne mode, vinden we vlakbij het hotel. Iets duurder dan op de markt, maar toch erg goedkoop.
Om zeven uur hebben we een afspraak met Popba die we vorige week op het strand ontmoet hadden. Via de mail hadden we haar uitgenodigd voor een etentje en ze komt zowaar opdagen. We gaan eten in het alternatieve restaurantje aan het eind van de straat en we moeten haar helpen met kiezen want Italiaanse vis met pesto en olijven zegt haar weinig. Ze is super uitgelaten en dat slaat meteen op ons over. Ze werkt voor Koreaanse missiewerkers als een soort maatschappelijk werkster en lijkt redelijk zelfverzekerd haar pad uit te stippelen. We leggen de Europese en Aziatische levensstijlen voor een vergelijkend onderzoek naast elkaar en zo nu en dan noteert ze de wetenswaardigheden in haar schrift. Na het eten moet ze meteen weg want ze moet nog een eind met een motortaxi in het donker terug. Maar via de mail zullen we nog wel vaak contact hebben. Wij nemen nog een gin-tonic in de Ierse pub.
DAG 28 – PHNOM PENH
Na het ontbijt wandelen we naar de centrale markt en onderweg laat ik me voor anderhalve dollar nog even flink kortwieken. Op de markt gaan we door met kopen want alles is spotgoedkoop. Een regenponcho, korte broeken, T-shirt, schoenen, zelfs Zeeman kan hier niet tegenaan. Daarbij is het gebouw in Art-Deco stijl wonderschoon met zijn hoge koepel.
Als we op ons dakterrasje een broodje eten barst de hemel open en de regen houdt niet meer op. In no time loopt de hele stad onder en daar moeten wij rond 5 uur doorheen op weg naar het vliegveld. In het busje van het hotel heeft het meer weg van een boottocht. Gelukkig is het bij vertrek rustig en laten we Phnom Penh achter in de regen.
Tegen middernacht verder vanaf Bangkok naar Frankfurt en dan in de ochtend door naar Munster waar het autootje trouw staat te wachten voor de thuisreis.
State visits - De staatsbezoeken 
Een gedachte over “2005 CAMBODJA”